Uit de foto blijkt duidelijk dat Loemp en Stijf niet de ambitie had om een topclub te worden. De mannen van Loemp en Stijf hebben nooit het Belgisch kampioenschap gewonnen, maar wisten de fles wel staan. De leden van de club hadden een zwak voor alcoholische versnaperingen, in zoverre dat er na elk doelpunt (van eigen ploeg, maar ook van de bezoekers) een borrel achterover sloegen. Wat dramatische gevolgen kon hebben in geval van een monsterscore.
De voetbalploeg floreerde vooral tussen de Twee Wereldoorlogen, maar kende na 1940-1945 nog een korte heropleving. De Runxterwijk kreeg stilaan weer haar oude uitzicht, zo stond in de pers te lezen: de Spoorwegstraat was al hersteld (alleen de stoepen moesten nog beurt krijgen), op de Runkstersteenweg moest het puin nog geruimd (maar de steenweg was al vrij), de Boomkensstraat moest opgeknapt worden (het einde van de straat in de buurt van het kerkhof was niet al te fameus). De harmonie St. Hubertus sloeg weer een goed figuur, verschillende mannen van Loemp en Stijf hadden naar een instrument gegrepen. De harmonie zou de St. Kristoffelkermis openen. De voetballers van konde hopelijk beter muziek spelen dan sjotten.
Vaartheemkunde groot Hasselt 